Moralność to pewien zespół wartości i norm postępowania obowiązujących w danej społeczności. Dzięki moralności można określić, jakie postępowanie jest dobre, a jakie złe.
Zależnie od społeczności, w której obowiązuje możemy mówić o różnych rodzajach moralności. Moralność chrześcijańska oparta jest na Ewangelii i powinna obowiązywać w społeczności tych, którzy nazywają siebie dziećmi Bożymi.
Moralność chrześcijańska, jak i każda inna, zajmuje się ludzkim postępowaniem. Nie każdym jednak. Interesuje ją jedynie to postępowanie, które człowiek wybiera świadomie i dobrowolnie
na podstawie sądu sumienia i za które ponosi odpowiedzialność. Takie postępowanie nazywamy czynem.
Moralność natomiast nie odnosi się do tych naszych działań, na które nie mamy wpływu, np. oddychanie, trawienie, itp.
Moralność chrześcijańska posiada pewne założenia, na których się opiera. Są nimi:
- Przekonanie o godności człowieka (zarówno tej godności, która należy do natury każdej
osoby, jak i godności dziecka Bożego, która jest łaską przyjętą na chrzcie). - Przekonanie o tym, że człowiek jest istotą społeczną i relacyjną.
- Przekonanie o tym, że celem ludzkiego życia jest szczęście wieczne z Bogiem.
Powyższe założenia można nazwać również ideałami, na które wskazuje moralność chrześcijańska i pomaga je osiągnąć. Mogą być one również określane mianem drogowskazów, które wyznaczają kierunek moralnego postępowania.
Z powyższych założeń (ideałów lub drogowskazów) można wyciągnąć bardzo ważne wnioski. Po pierwsze, że moralność chrześcijańska interesuje się nie tylko tym, co jest dobre,
a co złe oraz jak czynić to pierwsze, a drugiego unikać. Jej zadaniem jest również to, by strzec godności osoby ludzkiej. Po drugie – skoro każdy mój czyn ma wymiar społeczny – moralność
chrześcijańska chce właściwie regulować relacje międzyludzkie. Po trzecie wreszcie zadaniem moralności chrześcijańskiej jest pomóc człowiekowi w osiągnięciu jego celu ostatecznego, a więc szczęścia wiecznego. W osiągnięciu powyższych ideałów pomagają człowiekowi rozum, sumienie, wolna wola i uczucia. Te naturalne „narzędzia” nie są jednak wystarczające. Oprócz nich człowiek potrzebuje jeszcze Bożej łaski. Bez niej piękne i wzniosłe ideały moralności chrześcijańskiej byłyby jedynie nieosiągalną utopią. W tym również tkwi wyjątkowość tej moralności: zakłada ona współpracę pomiędzy ludzkim wysiłkiem moralnym a Bożą łaską. Ten pierwszy przygotowuje niejako grunt pod tę drugą (zob. przypowieść o siewcy w Mt 13, 1-8.18-23). I nie może zabraknąć żadnego z tych elementów. Jak mówi sentencja “łaska buduje na naturze”.
Podsumowując, można powiedzieć, że moralność chrześcijańska jest szczególną instrukcją obsługi tej niezwykle skomplikowanej “maszyny”, jaką jest człowiek. Kto przestrzega tej instrukcji, ten sam będzie funkcjonował (żył) bez usterek, innym okaże szacunek i co najważniejsze ma szansę osiągnąć właściwy cel swojej życiowej wędrówki.